چرا گاهی اوقات در روابط عاشقانه، احساس میکنیم که ارتباطات از دست رفتهاند؟
احساس دوری و قطع ارتباط در روابط عاشقانه، تجربهای رایج اما دردناک است. این حس میتواند به تدریج یا ناگهانی بروز کند و تاثیرات عمیقی بر کیفیت رابطه و سلامت روان طرفین داشته باشد. اما چرا این اتفاق میافتد؟ عوامل متعددی میتوانند باعث شوند که احساس کنیم ارتباطمان با شریک عاطفیمان کمرنگ شده یا از بین رفته است. در اینجا به 17 نکته اشاره میکنیم که میتوانند در این زمینه نقش داشته باشند:
- ✅کمبود وقت با کیفیت: گذراندن وقت با یکدیگر بدون توجه به تلفن، تلویزیون و سایر عوامل مزاحم، برای حفظ ارتباط ضروری است.
- ✅عدم همدلی و درک متقابل: تلاش برای فهمیدن دیدگاه و احساسات طرف مقابل، کلید حل بسیاری از مشکلات است.
- ✅غرق شدن در روزمرگی: تکرار و یکنواختی، شور و اشتیاق اولیه را از بین میبرد.
- ✅عدم ابراز احساسات: پنهان کردن احساسات واقعی، دیوار بین شما و شریکتان میسازد.
- ✅انتقاد مداوم و سرزنش: انتقادهای پیاپی، اعتماد به نفس طرف مقابل را از بین میبرد و رابطه را مسموم میکند.
- ✅کمبود قدردانی: فراموش کردن قدردانی از کارهای کوچک و بزرگ طرف مقابل، باعث میشود احساس کند دیده نمیشود.
- ✅اختلاف نظرهای حل نشده: انباشته شدن اختلاف نظرها، به مرور زمان به یک مشکل بزرگ تبدیل میشود.
- ✅فقدان صمیمیت عاطفی: صمیمیت عاطفی، فراتر از صمیمیت فیزیکی است و به معنای احساس نزدیکی و ارتباط عمیق با یکدیگر است.
- ✅تغییر انتظارات: انتظارات غیرواقعی یا تغییر کرده از رابطه، میتواند منجر به ناامیدی و نارضایتی شود.
- ✅فشار و استرس بیرونی: استرس ناشی از کار، خانواده یا سایر مسائل زندگی، میتواند بر رابطه تاثیر منفی بگذارد.
- ✅عدم حمایت از یکدیگر: حمایت عاطفی و عملی از طرف مقابل در شرایط سخت، بسیار مهم است.
- ✅بیتوجهی به نیازهای طرف مقابل: نادیده گرفتن نیازهای عاطفی، فیزیکی و روانی شریک عاطفی، باعث ایجاد فاصله میشود.
- ✅اعتیاد به تلفن همراه و شبکههای اجتماعی: صرف زمان زیاد در فضای مجازی، وقت با کیفیت با یکدیگر را کاهش میدهد.
- ✅عدم تمایل به مصالحه: انعطافپذیری و تمایل به مصالحه، برای حل مشکلات و حفظ رابطه ضروری است.
- ✅مقایسه رابطه با دیگران: مقایسه کردن رابطه خود با روابط دیگران، میتواند منجر به احساس نارضایتی شود.
- ✅ترس از آسیبپذیری: ترس از نشان دادن ضعفها و آسیبپذیریها، مانع از ایجاد ارتباط عمیق میشود.
- ✅فقدان اهداف مشترک: نداشتن اهداف و رویاهای مشترک، میتواند باعث شود احساس کنید در دو مسیر جداگانه حرکت میکنید.
این عوامل میتوانند به صورت جداگانه یا ترکیبی، باعث ایجاد احساس دوری و قطع ارتباط در رابطه شوند. تشخیص این عوامل، اولین قدم برای بهبود رابطه و بازگرداندن صمیمیت و عشق است. با شناخت این نکات و تلاش برای رفع آنها، میتوان از بروز مشکلات جدیتر جلوگیری کرد و رابطهای سالم و پایدار را حفظ نمود.
1. کمبود زمان اختصاصی:
در دنیای پرمشغله امروزی، اختصاص دادن زمان کافی به یکدیگر میتواند چالشبرانگیز باشد.وقتی زمان کافی برای صحبت کردن، با هم بودن و تجربه کردن لحظات مشترک نداشته باشید، ارتباط عمیق و صمیمی به تدریج کمرنگ میشود.برنامهریزی کنید!سعی کنید حتی برای مدت کوتاهی هم که شده، زمانی را به طور خاص به شریک زندگیتان اختصاص دهید و تمام تمرکزتان را روی او بگذارید.در این زمان اختصاصی، از صحبت کردن در مورد مسائل روزمره خودداری کنید.به دنبال ایجاد صمیمیت و درک متقابل باشید.فعالیتهایی را با هم انجام دهید که هر دو از آن لذت میبرید.
این میتواند تماشای فیلم، پیادهروی، آشپزی با هم یا هر فعالیت دیگری باشد که به شما امکان میدهد با هم باشید و از حضور یکدیگر لذت ببرید.
حتی اگر فرصت زیادی ندارید، سعی کنید در همان زمان محدود، تمام توجه و محبت خود را به شریک زندگیتان نشان دهید.
2. عدم برقراری ارتباط موثر:
ارتباط موثر، فراتر از صرفاً صحبت کردن است.این شامل گوش دادن فعال، همدلی، و توانایی بیان واضح و محترمانه احساسات و نیازها است.وقتی در این زمینهها ضعف داشته باشیم، سوءتفاهمها و اختلافات به مرور زمان انباشته میشوند و ارتباط را خدشهدار میکنند.
به حرفهای شریک زندگیتان با دقت گوش دهید و سعی کنید منظور او را درک کنید.از قطع کردن حرف او خودداری کنید و اجازه دهید تا حرفهایش را کامل بیان کند.سعی کنید خودتان را جای شریک زندگیتان بگذارید و احساسات او را درک کنید.
همدلی، کلید اصلی برقراری ارتباط موثر است.
احساسات و نیازهای خود را به طور واضح و محترمانه بیان کنید.از سرزنش کردن و متهم کردن شریک زندگیتان خودداری کنید.به زبان بدن خود توجه کنید.تماس چشمی برقرار کنید، لبخند بزنید و از حرکاتی استفاده کنید که نشان دهنده توجه و علاقه شما باشد.از پرسیدن سوالات باز استفاده کنید تا شریک زندگیتان را تشویق به صحبت کردن کنید.به جای پرسیدن سوالاتی که پاسخ آنها فقط بله یا خیر است، سوالاتی بپرسید که او را به تفکر وادار کند.
3. عدم ابراز قدردانی:
ابراز قدردانی از کارهای کوچک و بزرگ شریک زندگی، احساس ارزشمندی و دوست داشته شدن را در او تقویت میکند.وقتی این ابراز قدردانی به فراموشی سپرده شود، فرد احساس میکند که تلاشهایش نادیده گرفته شده و به مرور زمان دلسرد میشود.برای کارهای کوچکی که شریک زندگیتان انجام میدهد، از او تشکر کنید.حتی یک تشکر ساده میتواند تاثیر زیادی داشته باشد.به او بگویید که چقدر از حضورش در زندگی خود خوشحال هستید.این کار به او احساس ارزشمندی میدهد.قدردانی خود را با انجام کارهای محبتآمیز نشان دهید.
مثلا میتوانید برای او یک هدیه کوچک بخرید، غذای مورد علاقهاش را بپزید یا یک یادداشت عاشقانه برایش بنویسید.
به او بگویید که چه ویژگیهایی در او را دوست دارید.این کار به او کمک میکند تا احساس کند که به خاطر خودش دوست داشته میشود.قدردانی خود را به طور منظم ابراز کنید.لازم نیست منتظر مناسبت خاصی باشید.از صمیم قلب قدردان باشید.قدردانی واقعی، از اعماق قلب شما نشأت میگیرد و به شریک زندگیتان منتقل میشود.
4. تکراری شدن الگوهای رفتاری:
وقتی الگوهای رفتاری در یک رابطه تکراری و قابل پیشبینی شوند، هیجان و تازگی از بین میرود. این میتواند منجر به احساس بیحوصلگی، خستگی و دوری عاطفی شود. تلاش کنید تا الگوهای رفتاری خود را تغییر دهید و چیزهای جدیدی را امتحان کنید. مثلا میتوانید به یک سفر غیرمنتظره بروید، یک سرگرمی جدید را با هم شروع کنید یا یک شام عاشقانه را در خانه ترتیب دهید. به دنبال راههایی برای ایجاد هیجان و تازگی در رابطه خود باشید. مثلا میتوانید با هم بازی کنید، شوخی کنید و لحظات سرگرمکنندهای را با هم سپری کنید. از امتحان کردن چیزهای جدید نترسید. حتی اگر نتیجه دلخواه را به دست نیاورید، حداقل تلاش خود را کردهاید و این به خودی خود ارزشمند است.
5. حل نکردن مسائل و مشکلات:
نادیده گرفتن و حل نکردن مسائل و مشکلات، آنها را به زخمهای کهنهای تبدیل میکند که به مرور زمان عفونی شده و رابطه را مسموم میکنند. اجتناب از گفتگوهای دشوار، منجر به نارضایتی و دوری عاطفی میشود. سعی کنید مسائل و مشکلات را به موقع حل کنید. از به تعویق انداختن آنها خودداری کنید، زیرا با گذشت زمان، حل کردن آنها دشوارتر میشود. در هنگام گفتگو در مورد مسائل و مشکلات، آرام و محترم باشید. از سرزنش کردن و متهم کردن شریک زندگیتان خودداری کنید. به حرفهای شریک زندگیتان گوش دهید و سعی کنید دیدگاه او را درک کنید. همدلی، کلید حل اختلافات است. به دنبال راهحلهای مشترک باشید که برای هر دو طرف قابل قبول باشد. سازش، بخشی ضروری از هر رابطهای است.
6. انتظارات غیرواقعی:
انتظارات غیرواقعی از رابطه و شریک زندگی، میتواند منجر به ناامیدی و نارضایتی شود. هیچ رابطهای کامل نیست و هیچ فردی نمیتواند تمام نیازهای شما را برآورده کند. پذیرش نقصها و محدودیتهای یکدیگر، کلید یک رابطه سالم و پایدار است. انتظارات خود را از رابطه و شریک زندگیتان بررسی کنید. آیا این انتظارات واقعبینانه هستند؟ پذیرش نقصها و محدودیتهای شریک زندگیتان. هیچ کس کامل نیست. بر روی جنبههای مثبت رابطه خود تمرکز کنید. به جای تمرکز بر روی کمبودها، به چیزهایی که در رابطه خود دوست دارید توجه کنید. از مقایسه رابطه خود با روابط دیگران خودداری کنید. هر رابطهای منحصر به فرد است.
7. تغییر ارزشها و اهداف:
با گذشت زمان، ارزشها و اهداف افراد ممکن است تغییر کند. اگر این تغییرات با هم همخوانی نداشته باشند، میتواند منجر به فاصله گرفتن و احساس عدم تفاهم شود. باید به طور مداوم در مورد ارزشها و اهداف خود با یکدیگر صحبت کنید و برای رسیدن به یک تفاهم مشترک تلاش کنید.
8. دخالت خانواده و دوستان:
دخالت بیش از حد خانواده و دوستان در رابطه، میتواند منجر به ایجاد تنش و اختلاف نظر شود. باید مرزهای مشخصی را تعیین کنید و از رابطه خود در برابر دخالتهای ناخواسته محافظت کنید.
9. مشکلات مالی:
مشکلات مالی میتواند فشار زیادی بر روی رابطه وارد کند. استرس ناشی از مسائل مالی میتواند منجر به بحث و جدل، احساس ناامیدی و دوری عاطفی شود. باید در مورد مسائل مالی به طور باز و با صداقت با یکدیگر صحبت کنید و برای مدیریت مشکلات مالی با هم همکاری کنید.
10. حسادت و عدم اعتماد:
حسادت و عدم اعتماد، پایههای یک رابطه را متزلزل میکند. این احساسات میتواند منجر به کنترل کردن، تجسس کردن و رفتارهای مخرب دیگر شود. باید برای ایجاد اعتماد در رابطه تلاش کنید و با حسادت خود به طور سازنده مقابله کنید.
11. سوء استفاده عاطفی یا جسمی:
سوء استفاده عاطفی یا جسمی، هرگز قابل قبول نیست. این رفتارها میتوانند آسیبهای جدی به سلامت روان و جسم فرد وارد کنند و رابطه را به طور کامل نابود کنند. اگر در رابطهای هستید که در آن مورد سوء استفاده قرار میگیرید، باید فورا به دنبال کمک باشید.
12. عدم حمایت عاطفی:
حمایت عاطفی، یکی از مهمترین نیازهای هر فرد در یک رابطه است. وقتی احساس کنید که شریک زندگیتان از شما حمایت نمیکند، احساس تنهایی و انزوا میکنید. باید برای حمایت از یکدیگر در شرایط مختلف تلاش کنید و به نیازهای عاطفی یکدیگر توجه کنید.
13. عدم وجود صمیمیت جنسی:
صمیمیت جنسی، بخش مهمی از یک رابطه عاشقانه است. وقتی صمیمیت جنسی در رابطه کم شود یا از بین برود، میتواند منجر به احساس نارضایتی، دوری عاطفی و حتی خیانت شود. باید در مورد نیازهای جنسی خود با یکدیگر صحبت کنید و برای حفظ صمیمیت جنسی در رابطه تلاش کنید.
14. اعتیاد:
اعتیاد به مواد مخدر، الکل، یا هر رفتار اعتیادآور دیگری، میتواند تاثیرات مخربی بر روی رابطه داشته باشد. اعتیاد میتواند منجر به مشکلات مالی، سوء استفاده، بیاعتمادی و دوری عاطفی شود. اگر شریک زندگیتان معتاد است، باید او را تشویق به درمان کنید و در صورت لزوم، برای حفظ سلامت خود، از رابطه خارج شوید.
15. مشکلات مربوط به فرزندان:
تربیت فرزندان میتواند چالشبرانگیز باشد و اختلاف نظر در مورد روشهای تربیتی میتواند منجر به بحث و جدل در رابطه شود. باید در مورد روشهای تربیتی خود با یکدیگر صحبت کنید و برای رسیدن به یک توافق مشترک تلاش کنید.
16. بیماریهای جسمی یا روانی:
بیماریهای جسمی یا روانی، میتواند تاثیر زیادی بر روی رابطه داشته باشد. مراقبت از یک فرد بیمار، نیازمند صبر، فداکاری و حمایت عاطفی زیادی است. باید در این شرایط، از یکدیگر حمایت کنید و در صورت نیاز، از یک متخصص کمک بگیرید.
17. خیانت:
خیانت، یکی از آسیبزاترین اتفاقاتی است که میتواند در یک رابطه رخ دهد. خیانت، اعتماد را از بین میبرد و میتواند منجر به پایان رابطه شود. اگر مورد خیانت قرار گرفتهاید، باید تصمیم بگیرید که آیا میخواهید رابطه را ادامه دهید یا خیر. در هر صورت، بهبودی از خیانت، نیازمند زمان، تلاش و کمک گرفتن از یک متخصص است.
بعد از مطالعه مطلب مورد نظر متوجه شدم تحلیل بسیار عمیقی در مورد عوامل تاثیرگذار بر فاصله گرفتن روابط عاطفی ارائه شده. در مشاوره های زوجینی که داشته ام نمونه های زیادی دیده ام که تغییر در میزان صمیمیت کلامی و غیرکلامی می تواند به صورت تدریجی رابطه را دچار اختلال کند.
در کار بالینی مشاهده کرده ام که یکی از دلایل ایجاد فاصله در روابط، تبدیل شدن گفتگوهای روزانه به گزارش کار و امور جاری است. این وضعیت باعث کاهش کیفیت ارتباطات هیجانی می شود و نیاز به مداخله تخصصی پیدا می کند.
تجربه نشان می دهد که در روابط بلندمدت، نداشتن مراسم و آیین های مشترک از جمله عوامل مهم ایجاد فاصله عاطفی است. زوج هایی که برای خود سنت های ویژه دارند کمتر دچار این مشکل می شوند.
موضوعی که کمتر مورد توجه قرار می گیرد تاثیر عوامل بین نسلی در ایجاد فاصله عاطفی است. تفاوت نگرش نسل های مختلف به روابط می تواند شکاف هایی ایجاد کند که به سادگی قابل تشخیص نیست.
برای تکمیل این بحث می توان به نقش نظام های حمایتی بیرونی در کاهش تنش های زناشویی اشاره کرد. شبکه های اجتماعی که خارج از رابطه تشکیل می شوند می توانند مثل ضربه گیر عمل کنند و از شدت تنش ها بکاهند. مطالعه مطالب دیگر این سایت نشان دهنده عمق تحلیل و کاربردی بودن محتوای ارائه شده است.