زناشویی

چرا عشق زیاد، گاهی مساوی با ترس از دست دادن است؟

عشق، نیرویی قدرتمند و زیباست که زندگی را سرشار از معنا و شادی می‌کند. اما برای برخی افراد، عمق این احساس با سایه‌ای از ترس همراه است: ترس از دست دادن معشوق. چرا این اتفاق می‌افتد؟ چرا اوج گرفتن عشق، همزمان با بالا گرفتن ترس از طرد شدن می‌شود؟ ازدواج - رابطه زناشویی با همسر -شناخت مردان و زنان - عشق محبت، علاقه - روانشناسی مهارت های ارتباطی دختران و پسران دلایل متعددی در این پدیده دخیل هستند که در ادامه به ۱۵ نکته‌ی کلیدی در این زمینه می‌پردازیم:

  • وابستگی شدید:

    هر چه وابستگی فرد به معشوق بیشتر باشد، ترس از دست دادن او نیز افزایش می‌یابد. فرد زندگی خود را بدون حضور معشوق غیرقابل تصور می‌بیند.
  • تجربه‌های تلخ گذشته:

    سابقه طرد شدن یا ترک شدن در روابط قبلی، ترس از تکرار آن تجربه را در روابط جدید بیدار می‌کند.
  • اعتماد به نفس پایین:

    فردی که اعتماد به نفس پایینی دارد، خود را لایق عشق و توجه معشوق نمی‌داند و همواره نگران از دست دادن اوست.
  • کمال‌گرایی:

    میل به بی‌نقص بودن و ترس از اینکه به اندازه کافی خوب نباشد، فرد را مضطرب می‌کند که مبادا معشوق از او ناامید شود.
  • ناامنی در کودکی:

    تجربه‌های ناامن در دوران کودکی، مانند بی‌توجهی والدین یا فقدان امنیت عاطفی، می‌تواند به شکل ترس از رها شدن در بزرگسالی بروز کند.
  • تصویر کاملا مطلوب از عشق:

    داشتن تصوری غیرواقعی و کاملا مطلوب از عشق و رابطه، باعث می‌شود فرد همواره نگران باشد که رابطه‌اش با این تصویر فاصله داشته باشد.
  • ترس از تنهایی:

    وحشت از تنهایی و عدم توانایی در تحمل آن، ترس از دست دادن معشوق را تشدید می‌کند.
  • مشکل در ابراز نیازها:

    ناتوانی در بیان نیازها و خواسته‌ها، باعث می‌شود فرد احساس کند کنترل رابطه را از دست داده و ممکن است معشوق او را ترک کند.
  • سوء ظن و بدبینی:

    شکاک بودن و سوء ظن به معشوق، ناشی از عدم اعتماد به او یا ترس از خیانت، می‌تواند منجر به نگرانی دائمی شود.
  • سابقه اضطراب:

    افرادی که به طور کلی مستعد اضطراب هستند، بیشتر در معرض ترس از دست دادن در روابط عاشقانه قرار دارند.

بهبود روابط زناشویی

  • تغییرات هورمونی:

    تغییرات هورمونی ناشی از عشق و وابستگی، می‌تواند سطح اضطراب را در برخی افراد افزایش دهد.
  • دیدگاه منفی نسبت به روابط:

    داشتن دیدگاه بدبینانه و منفی نسبت به روابط و احتمال پایداری آنها، ترس از شکست و جدایی را دامن می‌زند.
  • اهمیت بیش از حد به رابطه:

    قرار دادن رابطه در اولویت مطلق زندگی و غفلت از سایر جنبه‌ها، باعث می‌شود فرد بیش از حد به آن وابسته شده و از دست دادنش را فاجعه بداند.
  • مشکل در مدیریت احساسات:

    ناتوانی در کنترل و مدیریت احساسات منفی، مانند حسادت یا خشم، می‌تواند منجر به رفتارهایی شود که رابطه را به خطر می‌اندازد.
  • عدم پذیرش آسیب‌پذیری:

    ترس از آسیب‌پذیر بودن و نشان دادن ضعف‌ها، باعث می‌شود فرد نتواند به طور کامل به معشوق خود اعتماد کند و نگران طرد شدن باشد.

درک این دلایل، گامی مهم در جهت غلبه بر ترس از دست دادن و داشتن رابطه‌ای سالم و پایدار است. شناخت ریشه‌های این ترس، به فرد کمک می‌کند تا با آن مقابله کرده و از لذت واقعی عشق بهره‌مند شود. برای رهایی از این ترس، می‌توانید به یک متخصص روانشناس مراجعه کنید تا با بررسی دقیق شرایط شما، راهکارهای مناسب را ارائه دهد.

چرا بعضی افراد در روابط عاشقانه، زمانی که به شدت عاشق می‌شوند، دچار احساس ترس از ترک شدن می‌شوند؟

ریشه‌های عمیق ترس از ترک شدن در عشق

ترس از ترک شدن، سایه‌ای آزاردهنده در بسیاری از روابط عاشقانه است. این ترس، به‌ویژه زمانی که فرد عمیقاً عاشق می‌شود، شدت می‌گیرد و می‌تواند آرامش و صمیمیت رابطه را مختل کند. اما چرا این اتفاق می‌افتد؟ ریشه‌های این ترس عمیق‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد. این ترس صرفا یک ضعف نیست، بلکه نشانه‌ای است که نیازمند توجه و بررسی دقیق است. با شناخت این عوامل، می‌توانید گام‌هایی عملی برای بهبود روابط خود بردارید و از زندگی عاشقانه خود لذت بیشتری ببرید.

1. تجربیات آسیب‌زای کودکی

تجربیات دوران کودکی، به‌ویژه روابط با والدین یا مراقبان اصلی، نقش بسیار مهمی در شکل‌گیری احساس امنیت و اعتماد در روابط آینده دارند.اگر در کودکی طرد، نادیده گرفته شدن یا رها شده باشید، این تجربیات می‌توانند ترس عمیقی از ترک شدن در شما ایجاد کنند.این تجربیات می‌توانند به صورت آگاهانه یا ناخودآگاه بر نحوه تعامل شما در روابط عاشقانه تأثیر بگذارند.کودکانی که احساس امنیت و عشق کافی از والدین خود دریافت نمی‌کنند، ممکن است در بزرگسالی در ایجاد روابط پایدار با مشکل مواجه شوند.حتی جدایی‌های موقت والدین در دوران کودکی هم می‌تواند بر احساس امنیت فرد در روابط آینده تاثیرگذار باشد.

این تجربیات باعث می‌شوند فرد در بزرگسالی به طور ناخودآگاه به دنبال تایید و اطمینان از طرف مقابل باشد.

به همین دلیل، حتی نشانه‌های جزئی از عدم توجه یا فاصله گرفتن از طرف مقابل می‌تواند باعث فعال شدن ترس از ترک شدن در فرد شود.در نتیجه، فرد ممکن است به رفتارهای وسواسی یا کنترل‌گرانه روی بیاورد تا از ترک شدن جلوگیری کند.

2. عزت نفس پایین

عزت نفس پایین یکی از مهم‌ترین عوامل در ایجاد ترس از ترک شدن است.وقتی خودتان را دوست نداشته باشید و ارزش خود را کم بدانید، باور این‌که کسی واقعاً می‌تواند شما را دوست داشته باشد برایتان سخت می‌شود.در نتیجه، دائماً نگران این هستید که طرف مقابل متوجه «نقص‌های» شما شود و شما را ترک کند.افرادی که عزت نفس پایینی دارند، معمولاً نیاز زیادی به تایید و پذیرش از طرف دیگران دارند.این نیاز مفرط به تایید می‌تواند باعث شود که فرد در رابطه بیش از حد وابسته شود و از ابراز نیازها و خواسته‌های خود خودداری کند.

در ضمن، عزت نفس پایین می‌تواند باعث شود که فرد دائماً به دنبال نشانه‌هایی از عدم علاقه در رفتار طرف مقابل باشد و هر رفتار معمولی را به عنوان نشانه‌ای از ترک شدن تعبیر کند.در این حالت، فرد ممکن است به طور ناخودآگاه رابطه را خراب کند تا از درد ترک شدن احتمالی جلوگیری کند.به همین دلیل، افزایش عزت نفس یکی از مهم‌ترین گام‌ها برای غلبه بر ترس از ترک شدن است.با افزایش عزت نفس، فرد می‌تواند ارزش خود را بشناسد و باور کند که لیاقت عشق و احترام را دارد.

3. تجربیات شکست عشقی قبلی

تجربیات شکست عشقی قبلی، به‌ویژه اگر دردناک و ناگهانی بوده باشند، می‌توانند ترس عمیقی از تکرار آن تجربه در روابط بعدی ایجاد کنند.فرد ممکن است بعد از یک تجربه تلخ، به سختی بتواند دوباره به کسی اعتماد کند و دائماً نگران این باشد که دوباره آسیب ببیند.تجربه طرد شدن در یک رابطه قبلی می‌تواند باعث شود که فرد در روابط بعدی بسیار محتاط عمل کند و از صمیمیت و نزدیکی اجتناب کند.در ضمن، فرد ممکن است الگوهای رفتاری خاصی را در رابطه قبلی یاد گرفته باشد و به طور ناخودآگاه در روابط بعدی تکرار کند.

مثلا اگر فرد در رابطه قبلی به دلیل حسادت و کنترل‌گری، رابطه را از دست داده باشد، ممکن است در رابطه بعدی نیز همان رفتارها را تکرار کند.

در این حالت، باید فرد از تجربیات گذشته خود درس بگیرد و الگوهای رفتاری ناسالم را شناسایی و اصلاح کند.در ضمن، کمک گرفتن از یک متخصص می‌تواند در پردازش درد و غم ناشی از شکست عشقی قبلی و آمادگی برای روابط سالم‌تر بسیار موثر باشد.

4. سبک دلبستگی ناایمن

سبک دلبستگی، الگویی است که در دوران کودکی بر اساس روابط با والدین یا مراقبان اصلی شکل می‌گیرد و بر نحوه تعامل ما در روابط بزرگسالی تأثیر می‌گذارد. افراد با سبک دلبستگی ناایمن (اجتنابی، مضطرب یا آشفته) بیشتر در معرض ترس از ترک شدن هستند. افراد با سبک دلبستگی مضطرب، نیاز زیادی به نزدیکی و تایید از طرف مقابل دارند و دائماً نگران این هستند که دوست داشته نشوند. افراد با سبک دلبستگی اجتنابی، از صمیمیت و نزدیکی اجتناب می‌کنند و ترجیح می‌دهند مستقل باشند. افراد با سبک دلبستگی آشفته، ترکیبی از هر دو سبک را تجربه می‌کنند و در روابط خود با سردرگمی و تناقض روبرو می‌شوند.

5. وابستگی عاطفی

وابستگی عاطفی به معنای نیاز بیش از حد به تایید، حمایت و توجه از طرف مقابل است.افرادی که وابستگی عاطفی دارند، احساس می‌کنند که بدون حضور فرد مورد علاقه خود، نمی‌توانند زندگی کنند و خوشحال باشند.این وابستگی شدید، ترس از ترک شدن را تشدید می‌کند.افرادی که وابستگی عاطفی دارند، معمولاً عزت نفس پایینی دارند و احساس می‌کنند که به تنهایی ارزشمند نیستند.آنها ممکن است تمام وقت و انرژی خود را صرف جلب رضایت طرف مقابل کنند و از نیازها و خواسته‌های خود غافل شوند.ازدواج -آموزش رابطه زناشویی-عشق محبت، علاقه - روابط عاطفی در ضمن، آنها ممکن است به رفتارهای کنترل‌گرانه و وسواسی روی بیاورند تا از ترک شدن جلوگیری کنند.

برای غلبه بر وابستگی عاطفی، باید فرد یاد بگیرد که به خودش عشق بورزد و نیازهای خود را برآورده کند.

در ضمن، کمک گرفتن از یک متخصص می‌تواند در شناسایی الگوهای رفتاری ناسالم و ایجاد روابط سالم‌تر بسیار موثر باشد.

6. کمال‌گرایی

افراد کمال‌گرا اغلب استانداردهای بسیار بالایی برای خود و دیگران دارند.آنها می‌خواهند در هر زمینه‌ای، از جمله روابط عاشقانه، بی‌نقص باشند.این فشار برای بی‌نقص بودن، ترس از شکست و طرد شدن را افزایش می‌دهد.آنها دائما نگران این هستند که طرف مقابل از آنها انتظارات بیشتری داشته باشد و نتوانند آنها را برآورده کنند.این ترس از عدم موفقیت می‌تواند باعث شود که فرد از وارد شدن به روابط عاشقانه اجتناب کند یا در رابطه بسیار مضطرب و نگران باشد.در ضمن، کمال‌گرایی می‌تواند باعث شود که فرد بیش از حد انتقادگر باشد و دائما به دنبال نقص‌ها در طرف مقابل باشد.

این انتقادگری می‌تواند رابطه را تضعیف کند و باعث دوری و جدایی شود.

برای غلبه بر کمال‌گرایی، باید فرد یاد بگیرد که با خود مهربان باشد و اشتباهات خود را بپذیرد.در ضمن، باید فرد استانداردهای واقع‌بینانه‌تری برای خود و دیگران تعیین کند.

7. تجربه‌ی رها شدگی

تجربه‌ی مستقیم رها شدگی، چه در کودکی و چه در روابط قبلی، اثرات عمیقی بر روان فرد می‌گذارد. این تجربه باعث می‌شود که فرد به سختی بتواند به دیگران اعتماد کند و دائماً نگران تکرار این تجربه باشد. رها شدگی می‌تواند به معنای از دست دادن والدین، طلاق، یا ترک شدن توسط یک دوست صمیمی باشد. این تجربه باعث می‌شود که فرد احساس ناامنی و بی‌اعتمادی کند و باور کند که لایق عشق و محبت نیست. در ضمن، فرد ممکن است به رفتارهای چسبنده و نیازمند روی بیاورد تا از ترک شدن جلوگیری کند. برای التیام یافتن از تجربه‌ی رها شدگی، باید فرد احساسات خود را بپذیرد و به خود اجازه دهد سوگواری کند. در ضمن، کمک گرفتن از یک متخصص می‌تواند در پردازش درد و غم ناشی از این تجربه و ایجاد روابط سالم‌تر بسیار موثر باشد.

8. ترس از صمیمیت

ترس از صمیمیت، به معنای اجتناب از نزدیکی عاطفی و فیزیکی با دیگران است.این ترس می‌تواند ناشی از تجربیات آسیب‌زای گذشته، ترس از آسیب‌پذیری یا ترس از دست دادن کنترل باشد.افرادی که از صمیمیت می‌ترسند، ممکن است به طور ناخودآگاه روابط خود را خراب کنند تا از صمیمیت بیشتر جلوگیری کنند.آنها ممکن است در ایجاد روابط سطحی و کوتاه مدت تبحر داشته باشند، اما از ایجاد روابط عمیق و پایدار اجتناب کنند.این ترس می‌تواند به صورت آگاهانه یا ناخودآگاه بر رفتار فرد در رابطه تاثیر بگذارد.برای غلبه بر ترس از صمیمیت، باید فرد ریشه‌های این ترس را شناسایی کند و برای حل آنها تلاش کند.

در ضمن، باید فرد به خود اجازه دهد آسیب‌پذیر باشد و احساسات خود را با دیگران به اشتراک بگذارد.

با غلبه بر ترس از صمیمیت، می‌توانید روابط عمیق‌تر و معنادارتری را تجربه کنید.

9. الگوهای ارتباطی ناسالم

الگوهای ارتباطی ناسالم، مانند عدم توانایی در ابراز احساسات، پرخاشگری منفعل، سکوت و قهر، می‌توانند به ایجاد ترس از ترک شدن در روابط منجر شوند.وقتی افراد نمی‌توانند به طور موثر با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، سوءتفاهم‌ها و درگیری‌ها افزایش می‌یابد و احساس ناامنی در رابطه ایجاد می‌شود.الگوهای ارتباطی ناسالم معمولا در دوران کودکی و در خانواده شکل می‌گیرند.مثلا اگر در خانواده‌ای بزرگ شده باشید که احساسات نادیده گرفته می‌شوند یا به آنها اهمیت داده نمی‌شود، ممکن است در بزرگسالی در ابراز احساسات خود با مشکل مواجه شوید.

برای بهبود الگوهای ارتباطی، باید فرد یاد بگیرد که به طور با صداقت و محترمانه احساسات و نیازهای خود را ابراز کند.

در ضمن، باید فرد به صحبت‌های طرف مقابل گوش دهد و سعی کند او را درک کند.با بهبود الگوهای ارتباطی، می‌توانید سوءتفاهم‌ها را کاهش دهید و احساس امنیت و صمیمیت را در رابطه افزایش دهید.

10. سابقه سوء استفاده

سابقه سوء استفاده، چه فیزیکی، عاطفی یا جنسی، می‌تواند اثرات مخربی بر روان فرد بگذارد و ترس عمیقی از ترک شدن ایجاد کند.قربانیان سوء استفاده اغلب احساس بی‌ارزشی و ناامنی می‌کنند و به سختی می‌توانند به دیگران اعتماد کنند.رابطه عاطفی - آموزش روابط زناشویی -شناخت مردان و زنان - عشق محبت - روانشناسی مهارت‌های ارتباطی دختران و پسران سوء استفاده می‌تواند باعث شود که فرد احساس کند که کنترل زندگی خود را از دست داده است و در معرض خطر دائمی قرار دارد.در ضمن، سوء استفاده می‌تواند باعث شود که فرد به اختلالات روانی مانند اضطراب، افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه مبتلا شود.برای التیام یافتن از سابقه سوء استفاده، باید فرد از حمایت یک متخصص بهره‌مند شود.

درمان می‌تواند به فرد کمک کند تا احساسات خود را پردازش کند، مهارت‌های مقابله‌ای جدیدی را یاد بگیرد و روابط سالم‌تری را ایجاد کند.

با کمک و حمایت مناسب، می‌توانید از اثرات مخرب سوء استفاده رهایی پیدا کنید و یک زندگی رضایت‌بخش داشته باشید.

11. ترس از قضاوت

ترس از قضاوت شدن توسط طرف مقابل می‌تواند به ترس از ترک شدن دامن بزند.وقتی فرد می‌ترسد که نقاط ضعف، افکار یا احساساتش مورد انتقاد یا تمسخر قرار گیرند، از ابراز وجود و صمیمیت خودداری می‌کند و این امر می‌تواند به فاصله گرفتن و سردی در رابطه منجر شود.این ترس می‌تواند ناشی از تجربیات گذشته در روابط قبلی یا در خانواده باشد.برای غلبه بر ترس از قضاوت، باید فرد یاد بگیرد که خود را بپذیرد و به خود عشق بورزد.در ضمن، باید فرد در انتخاب شریک زندگی خود دقت کند و فردی را انتخاب کند که او را بپذیرد و به او احترام بگذارد.

با پذیرش خود و دیگران، می‌توانید روابط سالم‌تر و صمیمانه‌تری را تجربه کنید.

با شریک زندگی خود در مورد ترس‌هایتان صحبت کنید و با هم برای ایجاد فضایی امن و حمایتی در رابطه تلاش کنید.

12. عدم استقلال مالی و عاطفی

عدم استقلال مالی و عاطفی می‌تواند فرد را به شدت وابسته به شریک زندگی خود کند و ترس از ترک شدن را افزایش دهد.وقتی فرد احساس می‌کند که برای تامین نیازهای مالی و عاطفی خود به طور کامل به طرف مقابل وابسته است، می‌ترسد که با از دست دادن او، تمام زندگی‌اش از هم بپاشد.استقلال مالی به معنای توانایی تامین نیازهای مالی خود بدون وابستگی به دیگران است.استقلال عاطفی به معنای توانایی مدیریت احساسات خود و عدم نیاز به تایید و حمایت دائمی از طرف دیگران است.برای افزایش استقلال مالی و عاطفی، باید فرد برای اهداف خود تلاش کند، مهارت‌های جدیدی را یاد بگیرد و روابط حمایتی با دوستان و خانواده خود ایجاد کند.

با افزایش استقلال خود، می‌توانید اعتماد به نفس خود را افزایش دهید و ترس از ترک شدن را کاهش دهید.

در ضمن، این امر می‌تواند به بهبود کیفیت رابطه شما کمک کند، زیرا شما دیگر از موضع ضعف و نیاز وارد رابطه نمی‌شوید.

13. باورهای غیرمنطقی در مورد عشق

باورهای غیرمنطقی در مورد عشق، مانند این‌که “عشق باید آسان باشد” یا “اگر او واقعاً من را دوست داشته باشد، هرگز من را ترک نخواهد کرد”، می‌توانند ترس از ترک شدن را تشدید کنند. وقتی واقعیت رابطه با این باورهای غیرمنطقی مطابقت نداشته باشد، فرد احساس ناامنی و نگرانی می‌کند. عشق واقعی نیازمند تلاش، تعهد و سازش است. هیچ رابطه‌ای بدون چالش و مشکل نیست. برای داشتن یک رابطه سالم، باید باورهای غیرمنطقی خود را شناسایی کنید و آنها را با باورهای منطقی و واقع‌بینانه جایگزین کنید. شما می‌توانید انتخاب کنید که به فردی عشق بورزید و برای حفظ رابطه خود تلاش کنید. با داشتن انتظارات واقع‌بینانه از عشق، می‌توانید ترس از ترک شدن را کاهش دهید و از رابطه خود لذت بیشتری ببرید.

14. شبکه‌های اجتماعی و مقایسه

شبکه‌های اجتماعی می‌توانند با نمایش زندگی‌های به ظاهر بی‌نقص دیگران، احساس کمبود و ناامنی را در افراد تشدید کنند. مقایسه رابطه خود با روابط دیگران در شبکه‌های اجتماعی می‌تواند به ترس از ترک شدن دامن بزند، زیرا فرد احساس می‌کند که رابطه او به اندازه کافی خوب نیست. مقایسه خود با دیگران فقط باعث ایجاد احساس ناامنی و نارضایتی می‌شود. برای کاهش تاثیر شبکه‌های اجتماعی بر ترس از ترک شدن، سعی کنید استفاده خود را از این شبکه‌ها محدود کنید. به جای مقایسه خود با دیگران، بر نقاط قوت و زیبایی‌های رابطه خود تمرکز کنید. بر ایجاد یک رابطه سالم و رضایت‌بخش برای خودتان تمرکز کنید.

15. اختلالات اضطرابی

افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی، مانند اختلال اضطراب فراگیر یا اختلال وسواس فکری-عملی، بیشتر در معرض ترس از ترک شدن هستند. اضطراب مزمن و وسواس‌های فکری می‌توانند فرد را به شدت نگران آینده رابطه خود کنند و او را به رفتارهای کنترل‌گرانه و نیازمند سوق دهند. اختلالات اضطرابی می‌توانند به شدت بر کیفیت زندگی فرد و روابط او تاثیر بگذارند. اگر احساس می‌کنید که اضطراب شما بر زندگی شما تاثیر منفی می‌گذارد، باید از یک متخصص کمک بگیرید. با کمک و حمایت مناسب، می‌توانید زندگی خود را بهتر کنید و از روابط خود لذت بیشتری ببرید.

نمایش بیشتر

‫2 دیدگاه ها

  1. دانیال بهرامی گفت:

    اینکه آدم توی رابطه مدام نگران باشه طرف مقابل بره، واقعا عذابه. میشه بگی چطور میشه این ترس رو کمتر کرد؟

  2. ترس از دست دادن یکی از پیچیده ترین جنبه های روابط عاطفی است که ریشه در لایه های عمیق روان انسان دارد. تحقیقات نشان می دهد تقریبا 70 درصد افرادی که دچار وابستگی عاطفی شدید هستند درجات مختلفی از این ترس را تجربه می کنند. در طول سال ها مشاوره زوج ها، موارد متعددی دیده ام که این ترس به اشکال مختلفی خود را نشان می دهد.

    یکی از عوامل مهمی که کمتر مورد بررسی قرار می گیرد آسیب پذیری هیجانی خاصی است که در دوران رشد شکل می گیرد. کودکانی که با عدم ثبات عاطفی در خانواده روبرو بوده اند در بزرگسالی بیشتر مستعد این ترس هستند. این موضوع به خصوص در زوج هایی که اختلاف سنی زیاد دارند مشهود تر است.

    در بررسی های بالینی متوجه شده ام افرادی که سبک دلبستگی مضطرب دارند واکنش های فیزیولوژیک شدیدتری هنگام فکر کردن به جدایی نشان می دهند. ضربان قلب افزایش یافته و سطح کورتیزول به طور محسوسی بالا می رود که نشان دهنده فعال شدن سیستم عصبی سمپاتیک است.

    یک مورد جالب در پرونده های مراجعین دیده ام که فرد به دلیل ترس از دست دادن، خود عامل تخریب رابطه شده بود. این چرخه معیوب زمانی ایجاد می شود که اضطراب فرد به رفتارهای کنترل گرایانه منجر شود و در نهایت طرف مقابل را فراری دهد.

    نکته حائز اهمیت این است که این ترس الزاما نشانه ضعف شخصیتی نیست. در بسیاری از موارد مکانیسم دفاعی طبیعی روان برای حفظ روابط مهم زندگی است. اما وقتی از حد طبیعی فراتر رود تبدیل به اختلال می شود که نیازمند مداخله تخصصی است.

    مطالعات نوروساینس نشان داده است بخش هایی از مغز که مسئول پردازش درد فیزیکی هستند هنگام تجربه ترس از طرد شدن فعال می شوند. این یافته علمی توضیح می دهد چرا این ترس می تواند تا این حد آزاردهنده باشد. مغز آن را معادل یک آسیب واقعی تفسیر می کند.

    به عنوان کسی که سال ها در حوزه روانشناسی رابطه مطالعه داشته ام باید بگویم محتوای ارائه شده در مطالب سایت شما در این زمینه بسیار دقیق و جامع است. تحلیل های عمیق و همه جانبه ای که ارائه کرده اید نشان می دهد این حوزه با دقت و تخصص بالایی بررسی شده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا